Słowo wstępne w publikacji
Gdy tak wszyscy, i ciało nauczycielskie, i młodzież, i społeczeństwo, otoczymy opieką i miłością tę odrodzoną naszą Alma Mater, ostanie się ona i zakwitnie,
a pokolenia następne, spozierając na nią z dumą, powtarzać sobie będą:
i przyszły burze, i wiały wiatry, i uderzały na on dom, a on nie upadł, bo był na opoce zbudowany – tymi słowami Rektor Józef Polikarp Brudziński zakończył mowę na uroczystościach inauguracyjnych Uniwersytetu Warszawskiego
15 listopada 1915 roku. Ja natomiast, w setną rocznicę Jego śmierci, tymi słowami chciałbym przypomnieć piękny rozdział w historii zarówno polskiego szkolnictwa, jak i medycyny, upamiętniający życie i dorobek naukowy pierwszego Rektora odrodzonego Uniwersytetu Warszawskiego, światowej sławy neurologa, pediatry oraz nieocenionego i ukochanego przez swoich studentów nauczyciela.
To niezwykły zaszczyt mieć za swojego poprzednika tak wybitną postać, działającą na wielu płaszczyznach: medycznej, naukowej, społecznej
i politycznej. To również niezwykle silna motywacja oraz wyzwanie, aby po stu latach od przywrócenia niezależnego polskiego Uniwersytetu Warszawskiego oraz powołania pierwszego w historii Rektora tejże Uczelni pełnić swoje obowiązki z jak największą starannością i dbałością o dobro całego środowiska akademickiego. Józef Polikarp Brudziński otworzył rozdział wspaniałych i wielkich osobistości, które kolejno, do roku 1950, pełniły funkcję Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, a później Akademii Medycznej
w Warszawie i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Józef Polikarp Brudziński był nie tylko pierwszym Rektorem odrodzonego Uniwersytetu Warszawskiego, ale również Rektorem Medykiem.
W późniejszej historii UW, w latach 1915-1949, pięciu z siedemnastu rektorów było medykami. Byli to: prof. Jan Mazurkiewicz – psychiatra, prof. Franciszek Krzyształowicz – dermatolog, prof. Mieczysław Michałowicz – pediatra,
prof. Jerzy Modrakowski – farmakolog i prof. Franciszek Czubalski – fizjolog.
Jestem przekonany, że tak obecne, jak i przyszłe pokolenia, 100 lat po śmierci Józefa Polikarpa Brudzińskiego, spojrzą z dumą i wdzięcznością na dorobek, jaki po sobie pozostawił, i powtórzą: i przyszły burze, i wiały wiatry, i uderzały na on dom, a on nie upadł, bo był na opoce zbudowany.
Gratuluję Muzeum Historii Medycyny przygotowania wystawy, którą tak godnie uczciło rocznicę śmierci Rektora Józefa Brudzińskiego – Ojca zarówno odrodzonego Uniwersytetu Warszawskiego, jak i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Prof. dr hab. n. med. Mirosław Wielgoś
Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
