Miesiąc: listopad 2019

Muzeum Historii Medycyny WUM zaprasza na spotkanie poświęcone pamięci prof. Mariana Grzybowskiego, które odbędzie się 11 grudnia  o godz. 12:30 w sali im. M. Grzybowskiego, przy ul. Koszykowej 82a w Katedrze i Klinice Dermatologicznej WUM.

Podczas spotkania zostaną wygłoszone dwa wykłady:

„Zapomniany lekarz chorób skóry z ulicy Koszykowej”
Dr n. hum Adam Tyszkiewicz – Dyrektor Muzeum Historii Medycyny WUM.

oraz

„Prof. Marian Grzybowski – Prezes dwóch epok.”
Prof. nadzw. dr hab. n. med. Jerzy Jurkiewicz – Prezes Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.

11 grudnia 2019 roku minie 70 lat od tragicznej śmierci Mariana Grzybowskiego − wybitnego dermatologa, kierownika czołowej Kliniki Dermatologicznej w Polsce. Jest to rocznica pozwalająca na przypomnienie dorobku wybitnego naukowca. Profesor otworzył Klinikę na Świat, o czym świadczą jego liczne kontakty międzynarodowe i liczne publikacje w zagranicznych czasopismach. Opracował w 1938 roku histopatologię rumienia guzowatego erythema nodosum. Pracował nad patogenezą bielactwa i mięsaków. Zajmował się głównie terapią rentgenowską skóry. Od 1940 r. był członkiem Tajnej Rady Wydziału Lekarskiego. Został także wykładowcą na Tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich i w Szkole doc. Jana Zaorskiego. Po wojnie odbudowywał Klinikę Dermatologiczną, działając jednocześnie na rzecz Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego i Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.

Naszymi Partnerami są:

* Katedra i Klinika Dermatologiczna WUM
* Warszawski Oddział Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego
* Towarzystwo Lekarskie Warszawskie
oraz
* Studenckie Koło Naukowe Dermatologiczne WUM.

Spotkanie kończy w Muzeum Historii Medycyny cykl wykładów pt. „Dziedzictwo Asklepiosa. Medycyna kontra Humanistyka” i zapowiada jednocześnie nową serię na rok 2020 pt. „Koryfeusze warszawskiej medycyny akademickiej i ich szkoły naukowe”.

Muzeum Historii Medycyny WUM zaprasza na spotkanie pt. „O wojnie i medycynie”, które odbędzie się 20 listopada o godz. 17:30 w sali im. prof. J. Zaorskiego w budynku Centrum Biblioteczno-Informacyjnym WUM (parter) przy ul. Żwirki i Wigury 63 w Warszawie.

Podczas wydarzenia prof. Tadeusz Nasierowski (Katedra Psychiatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego) wygłosi prelekcję poświęconą kultywowaniu pamięci o zagładzie chorych w Brandenburgu nad Hawelą.

Ważnym punktem spotkania będzie też promocja książki autorstwa Mateusza Kubickiego (IPN Gdańsk) „Kapitan ostatni opuszcza swój statek… Józef Władysław Bednarz (1897-1939)”.

Spotkanie organizowane we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej w Gdańsku wpisuje się w obchody 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej.

Zagłada osób chorych psychicznie w tzw.„Starej Rzeszy” (akcja T4) była do sierpnia 1941 r. centralnie sterowanym programem, zwanym „planową eutanazją”, całkowicie zbiurokratyzowanym, w postaci ściśle określonej procedury medycznej. Chorzy byli gazowani w 6 ośrodkach eutanazji. Pierwszym z nich było dawne więzienie w Brandenburgu nad Hawelą. Ośrodek ten, w którym zabito ponad 9 tys. osób, działał tylko w 1940 r. W 2012 r. na jego terenie Fundacja Brandenburskie Miejsca Pamięci (Stiftung Brandenburgische Gedenkstätten) utworzyła ośrodek dokumentacji i pamięci tej zbrodni. Odtąd każdego roku 1 września odbywa się uroczystość upamiętniająca ofiary i zaproszona osoba wygłasza mowę poświęcona pamięci osób zabitych. W 2019 r. z okazji 80 rocznicy wybuchu II wojny światowej do wygłoszenia mowy zaproszono osobę z Polski (Tadeusza Nasierowskiego).

Wydarzenie zaplanowane na 20 listopada 2019 r. w Warszawie jest jednym z elementów kultywowania pamięci o osobach wybitnych. Taką właśnie był Józef Władysław Bednarz, lekarz psychiatra, który w swoim postępowaniu zawsze kierował się zasadami humanitaryzmu i szacunku do osób chorych. Od 1930 r. Bednarz przebywał na Pomorzu Gdańskim. Tam zastał go wybuch wojny i początek niemieckiej okupacji tych terenów. Dr Józef Bednarz mógł się uratować, ale pozostał w szpitalu w Świeciu, na czele którego stał od 1933 r. Niemcy zamordowali go w tym samym miejscu, gdzie masowo zabijano jego podopiecznych – pacjentów. Prezentowana książka „Kapitan ostatni opuszcza swój statek…” Józef Władysław Bednarz (1879–1939)” przyczynia się do zachowania pamięci o osobach wybitnych – ofiarach zbrodni pomorskiej
1939 r.

4 listopada 2019 r. to data szczególna dla polskiej medycyny: tego dnia przypadła bowiem 130. rocznica śmierci dra Tytusa Chałubińskiego – wybitnego klinicysty, wykładowcy Akademii Medyko-Chirurgicznej, nauczyciela wielu pokoleń lekarzy, który odznaczył się w dziejach naszego kraju nie tylko swoimi dokonaniami naukowymi, lecz także osiągnięciami na polu nauk przyrodniczych.

W nawiązaniu do tej rocznicy Warszawski Uniwersytet Medyczny wraz z Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem uczcili pamięć Chałubińskiego pod jego pomnikiem w Zakopanem. Dyrektor Muzeum Tatrzańskiego – Anna Wende-Surmiak odczytała zebranym list Rektora WUM – prof. Mirosława Wielgosia oraz zademonstrowała medal im. dr. Tytusa Chałubińskiego, podarowany przez naszą Uczelnię zakopiańskiemu Muzeum. Medal im. dr. Tytusa Chałubińskiego, ustanowiony z okazji 200-lecia utworzenia pierwszej Szkoły Chirurgicznej w Warszawie, 180-lecia powstania Wydziału Akademicko–Lekarskiego oraz 100-lecia śmierci dra Tytusa Chałubińskiego, został nadany w uznaniu działań Muzeum Tatrzańskiego, służących zachowaniu dla przyszłych pokoleń pamiątek po dr. T. Chałubińskim oraz kultywowanie tak ważnej w jego życiu kultury góralskiej, a także za podtrzymywanie pamięci o lekarzu-taterniku.

Następnie, w imieniu naszej Uczelni, Kinga Warszawska z Muzeum Historii Medycyny WUM złożyła wieniec na grobie Chałubińskiego, znajdującym się na Pęksowym Brzysku w Zakopanem.

Ponadto, by upamiętnić tak ważną dla naszego Uniwersytetu postać, w Muzeum Historii Medycyny WUM w dniu wczorajszym odbył się wykład z cyklu: „Dziedzictwo Asklepiosa, medycyna kontra humanistyka” pt. „Tytus Chałubiński – sylwetka lekarza z Tatrami w tle” . Prelegentami byli: Barbara Petrozolin-Skowrońska – autorka książki: „Król Tatr z Mokotowskiej 8. Portret doktora Tytusa Chałubińskiego” oraz prof. Zbigniew Wójcik – historyk nauki i geolog.