Kategoria: Aktualności

Opublikowane w

Zima w mieście na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym 2020

Muzeum Historii Medycyny oraz Biblioteka Główna Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego zapraszają do odkrywania tajemnic!

Podczas mazowieckich ferii zimowych, chcielibyśmy ugościć Was w ramach akcji „Zima w Mieście”. Zapraszamy na Kampus Banacha we wtorki i czwartki, tj. 11, 13, 18 i 20 lutego o godz. 10.00 do budynku Rektoratu (ul. Żwirki i Wigury 61). Spotkanie będzie składało się z dwóch części:

Uczę się o uczelni – zwiedzanie najciekawszych budynków: gmachu Rektoratu (z Salą Senatu), Centrum Dydaktycznego (aula, w której odbywają się inauguracje roku akademickiego), Centrum Biblioteczno-Informacyjnego i sal wykładowych.

Podczas spaceru nasi młodzi goście poznają odpowiedzi na pytania:

  • dlaczego wszystkich odwiedzających przy wejściu na teren uczelni wita wąż?
  • co trzyma w szponach orzeł na herbie uczelni?
  • czy Uniwersytet ma własną „trójkę klasową”?
  • oraz kiedy władze uczelni zakładają „szaty królewskie”?

Poznaję bibliotekę akademicką  – niecodzienna możliwość zdobycia informacji o funkcjonowaniu Biblioteki Głównej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W czasie spotkania spacer po bibliotece, prezentacje, quizy!

  •  czy robot zastąpi bibliotekarza? – urządzenia do samodzielnych wypożyczeń
  •  czy regał może jeździć? –  nowoczesne magazynowanie
  •  dlaczego alarm zakłóca ciszę? – zabezpieczenia książek
  •  czy biblioteka to tylko książki?  – modele anatomiczne, multimedia

Przewidywany czas wizyty od. godz. 10.00 do godz. 11.45-12.00. Spotkanie bezpłatne. Liczba miejsc ograniczona.

Zgłoszenia prosimy kierować do pani Kingi Warszawskiej, nr telefonu: (22) 116-60-20, adres e-mail: kinga.warszawska@wum.edu.pl

Dziękujemy bardzo za zainteresowanie wydarzeniem, na chwilę obecną wszystkie terminy są zajęte.
Będziemy się z Państwem kontaktować w razie zwolnienia się miejsca.

Serdecznie zapraszamy!

Opublikowane w

Wykład pt. „Nie ma ani takiej nędzy, ani takiego bogactwa, które by higieny nie potrzebowało stale” Prof. Marcin Kacprzak – lekarz, filantrop, czarodziej słowa, nauczyciel i rektor.

MHM WUM/1807
MHM WUM/1807

 

w imieniu Muzeum Historii Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz prelegentki dr hab. Anety Nitsch-Osuch – Kierownika Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego WUM serdecznie zapraszamy na wykład pt. „Nie ma ani takiej nędzy, ani takiego bogactwa, które by higieny nie potrzebowało stale” poświęcony prof. Marcinowi Kacprzakowi – lekarzowi, filantropowi, czarodziejowi słowa, nauczycielowi i rektorowi, który odbędzie się 17 lutego 2020 r. o godz. 17:00 w sali im. W. Grzywo-Dąbrowskiego, przy ul. Oczki 1 w Zakładzie Medycyny Sądowej WUM.

Wykład będzie dotyczył jednego z pierwszych dziekanów i rektorów Akademii Medycznej w Warszawie, profesora Marcina Kacprzaka (1888-1968), który był pionierem higieny i medycyny społecznej (dziś powiedzielibyśmy – zdrowia publicznego) w Polsce. Profesor Marcin Kacprzak jako jeden z pierwszych naukowców wprowadził do terminologii medycznej pojęcie medycyny zapobiegawczej i dostrzegał znaczenie nierówności społecznych (aktualnie nazywanych nierównościami w zdrowiu). Był współtwórca Światowej Organizacji Zdrowia, jako jedyny Polak został uhonorowany najwyższym wyróżnieniem WHO – Medalem Leona Bernarda. Relegowano Go ze szkoły za propagowanie języka ojczystego, w swych artykułach i wykładach posługiwał się kunsztowną polszczyzną. Wspominano go jako skromnego człowieka; był szczerze lubiany przez studentów; ufundował stypendia dla młodzieży; w swych rodzinnych stronach nazywany „Nasz Doktór”.

Wykład będzie kolejną prelekcją z cyklu wykładów pt. „Koryfeusze warszawskiej medycyny akademickiej i ich szkoły naukowe”.

Opublikowane w

Wystawa w związku z 35. rocznicą śmierci prof. dra hab. n. med. Mariana Górskiego (1908 – 1985)

Od 10 lutego 2020 r. w czytelni Biblioteki Głównej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego będzie można obejrzeć wystawę o prof. dr. hab. n. med. Marianie Górskim (1908 – 1985). Będzie to wspomnienie historii życia i pracy akademickiej zasłużonego lekarza stomatologa, profesora, kierownika Katedry i Kliniki Chirurgii Stomatologicznej Akademii Medycznej w Warszawie w 35. rocznicą śmierci.

Zwiedzający zapoznają się z ciekawą biografią profesora, a także ze zbiorami Biblioteki Głównej WUM i Muzeum Historii Medycyny WUM, poświęcone prof. Marianowi Górskiemu i stomatologii. Ciekawostką wystawy będzie fajka oraz zdjęcia z rodzinnego albumu udostępnione przez prof. Andrzeja Górskiego – Rektora Akademii Medycznej w Warszawie w latach 1996-1999 a prywatnie syna prof. Mariana Górskiego.

Wystawa znajduje się w Czytelni Biblioteki WUM (II piętro Centrum Biblioteczno-Informacyjne) .

Fot. Dział Fotomedyczny

Opublikowane w

Fotoreportaż z otwarcia wystawy „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”.

 

Serdecznie dziękujemy współorganizatorom, partnerom oraz wszystkim przybyłym na otwarcie wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”.

Opublikowane w

Wystawa pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”

Muzeum Historii Medycyny WUM zaprasza 13 stycznia o godz. 13.00 na otwarcie wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”, ul. Trojdena 2a, Centrum Dydaktyczne WUM, I piętro.

Wystawa jest objęta honorowym patronatem JM Rektora prof. dra hab. Mirosława Wielgosia.

Ponad 100 lat temu, na początku roku akademickiego 1918/1919 w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, zorganizowanej w Szpitalu św. Ducha przy ul. Elektoralnej, dr Mściwój Semerau-Siemanowski podejmuje prace jako adiunkt u prof. Kazimierza Rzętkowskiego (1870-1924). W klinice tej Mściwój Semerau-Siemianowski rozwija metody czynnościowych badań serca i układu krążenia, włącza − wynalezione stosunkowo niedawno, bo kilkanaście lat temu − badanie elektrokardiograficzne (EKG) do rutynowych badań pacjentów. Od roku 1920 prowadzi pierwsze w historii uczelni wykłady na temat fizykalnych badań pacjentów internistycznych, nie będąc jeszcze docentem. Można więc uznać symbolicznie, że obchodzimy właśnie 100-lecie nowożytnego nauczania interny i badania układu krążenia w naszej Alma Mater.

Trzydzieści lat później przyjdzie czas na wyodrębnienie się kardiologii z interny. Ale najpierw, jeszcze w latach 20. i 30. ubiegłego wieku, w tym po śmierci swojego przełożonego, dr Mściwój Semerau-Siemianowski bardzo intensywnie tworzy podwaliny kardiologii.

W 1922 roku publikuje rozprawę O czynności samoistnie bijących komór sercowych u człowieka: studium farmakologiczne i patologiczno-fizjologiczne, która stała się podstawą habilitacji. Tuż po niej młody docent prowadzi własne wykłady poświęcone diagnostyce i terapii chorób układu krążenia. Od roku akademickiego 1924/25 organizuje i podejmuje kierownictwo Oddziału Chorób Wewnętrznych w nowym Szpitalu św. Łazarza na ul. Książęcej – pierwszego w Polsce oddziału specjalizującego się w chorobach układu krążenia, z osobną pracownią analityczną, radiologiczną, elektrokardiograficzną, hematologiczną oraz spoczynkowej przemiany materii. W ośrodku powstaje też pokój do badań eksperymentalnych na zwierzętach. Pracownie wyposaża częściowo własnym kosztem.

W 1935 roku wycofuje się z prowadzenia części wykładów dydaktycznych z interny, poświęcając się już tylko zagadnieniom kardiologicznym – w latach 1936-38 prowadzi pierwsze w Polsce, dwutygodniowe szkolenia podyplomowe dla lekarzy z kardiologii. Powołanie samodzielnych struktur polskiej kardiologii przerywa jednak II wojna światowa. Do idei tej wraca prof. Mściwój Semerau-Siemianowski zaraz po wojnie, po powrocie do Warszawy w 1949 roku.

W 2020 roku minie dokładnie 70 lat od czasu, gdy 15 stycznia 1950 roku w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego – czołowym warszawskim ośrodku internistycznym − powołano Sekcję Kardiologiczną Towarzystwa Internistów Polskich (TIP) pod kierownictwem prof. Mściwoja Semerau-Siemanowskiego. W skład Sekcji, poza przewodniczącym, weszli trzej uczniowie i współpracownicy Mistrza: Jerzy Jakubowski (wiceprezes), Dymitr Aleksandrow (sekretarz) i Edward Żera (skarbnik). 70 lat temu rozpoczął się więc de facto formalny proces wychodzenia kardiologii z interny, a nowo powstała Sekcja TIP już cztery lata później stała się Polskim Towarzystwem Kardiologicznym (PTK), co przypieczętowano 28 lutego 1954 roku. O tym wszystkim w 100. i 70. rocznicę wydarzeń przypominamy w murach Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na niniejszej wystawie.

prof. dr hab. Krzysztof J. Filipiak

Opublikowane w

Wykład pt. „Warszawskie Szkoły Kardiologiczne – historia badań nad sercem i naczyniami w Warszawski Uniwersytet Medyczny”

Szanowni Państwo z nowym rokiem ruszamy z nowym cyklem wykładów pt. „Koryfeusze warszawskiej medycyny akademickiej i ich szkoły naukowe”.
Już 13 stycznia 2020 r. rozpoczynamy pierwszym wykładem, na którym
prof. Krzysztof J. Filipiak wygłosi prelekcje pt. „Warszawskie Szkoły Kardiologiczne – historia badań nad sercem i naczyniami w Warszawski Uniwersytet Medyczny„.

Prelekcji będzie towarzyszył wernisaż wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny w Warszawie. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”.

Wszystkie Prawa Zastrzeżone – Muzeum Historii Medycyny