Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Szanowni Państwo,
Z przyjemnością prezentujemy Państwu „Kamienie milowe w dziejach anatomii” – animację, która została zrealizowana w ramach projektu „Poznaj tajemnice ciała ludzkiego w teatrze anatomicznym XXI w.”. Materiał ten prezentowany będzie w naszej nowo powstającej ekspozycji muzealnej.
Film obfituje w drastyczne sceny, dramatyczne zwroty akcji, ale przede wszystkim w solidną dawkę wiedzy o historii anatomii człowieka.
Szanowni Państwo, wczoraj mieliśmy przyjemność gościć w 1 Programie Polskiego Radia w audycji „Eureka”, gdzie opowiadaliśmy historię strzykawki .
W starożytności do wlewania płynów poprzez naturalne otwory ciała zwykle używano pęcherzy zwierzęcych dołączonych do drewnianych lub kościanych rurek. „Strzykawki” takie były używane głównie do wykonywania lewatyw , który to zabieg wraz z upuszczaniem krwi był uważany za panaceum na wiele przypadłości.
Pomysł użycia strzykawki do terapii dożylnej pojawił się dopiero w XVII wieku wraz z odkryciem krążenia krwi przez Anglika Williama Harvey’a w 1628 roku.
Kolejny Anglik, Christopher Wren, stwierdził, iż krążenie krwi może zostać wykorzystane do rozprowadzenia płynnych lekarstw do różnych części ciała.
W 1656 roku wykonał iniekcje dożylne wina, piwa i opium u psów. Posłużył się urządzeniem ze świńskiego pęcherza zakończonego stosiną pióra gęsiego.
Poważne zainteresowanie iniekcjami pojawiło się na początku XIX wieku. W 1844 roku wynaleziono wydążoną i pustą w środku igłę a w 1853 roku Francuz Charles Gabriel Pravaz i Szkot Alexander Wood, niezależnie od siebie wynaleźli strzykawkę w formie w której znamy ją obecnie – z cylindrem, tłokiem i igłą.
Na początku strzykawki były wielorazowe, metalowo-szklane i szklane (co wiązało się z dużymi kosztami produkcji i łatwo ulegały uszkodzeniom) a zastrzyki głownie w celu i złagodzenia bólu (morfina), potem zaczęto wstrzykiwać inne środki np chininę w celu leczeniu malarii, lub chlorek rtęci w celu leczenia kiły.
W latach dwudziestych XX wieku wynalezienie insuliny spowodowało gwałtowny wzrost produkcji strzykawek na świecie: w 1920 roku było to ok. 100,000 rocznie, w latach 30 już 2,5 mln a w 1952 7.5 mln. Obecnie w samych tylko USA, diabetycy zużywają ich ponad miliard rocznie.
W 1950 r. Arthur Smith w USA otrzymał patent na jednorazową szklaną strzykawkę co znacznie ułatwiło program masowych szczepień (np. przeciwko polio w latach 50 XX w.)
W 1956 roku patent na jednorazową plastikową strzykawkę otrzymał nowozelandczyk Colin Murdoch ale minęło ponad 20 lat zanim plastikowa jednorazowa strzykawka upowszechniła się na całym świecie.
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nagraniem!
Szanowni Państwo, z przyjemnością informujemy, że dzięki uprzejmości wydawcy – Stowarzyszenia na Rzecz Edukacji Filmowej otrzymaliśmy publikację zatytułowaną „Teka Gdańska – Ignacy Klukowski”, zawierającą reprodukcje 100 obrazów, zmarłego w 1978 r. gdańskiego malarza.
Publikacja zawiera reprodukcje panoram miasta, portrety zwykłych gdańszczan, akty kobiece, pejzaże nadmorskie, portowe i stoczniowe, i 8 dzieł wykonanych przy okazji prac konserwatorskich gdańskich zabytków. Załączony do teki jest bogato ilustrowany przewodnik informujący
o twórczości artysty.
Wydawnictwo ma charakter kolekcjonerski a 274 egzemplarz z 300 ogólnie wydanych , został przekazany do zbiorów naszego Muzeum przez prezesa Stowarzyszenia na Rzecz Edukacji Filmowej, pana Jacka Borzycha.
Publikacja została też udostępniona w formie elektronicznej na stronie internetowej www.gdff.pl.
Ignacy Klukowski urodził się w 1908 roku na Wileńszczyznie, a edukację malarską pobierał w Wilnie i Paryżu. Ten nagradzany na prestiżowych wystawach malarz po wojnie osiedlił się w Gdańsku i aktywnie uczestniczył
w odnawianiu zniszczonych wojną gdańskich zabytków, m.in. Sali Czerwonej Gdańskiego Ratusza. Obecnie uznaje się go za jednego z najlepszych polskich marynistów, na swoich obrazach oprócz utrwalania ruin gdańskiego starego miasta malował życie w porcie, stoczni, pracę rybaków oraz portrety bliskich
i znajomych. Zmarł w 1978 roku.
Szanowni Państwo serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nowym artykułem autorstwa dra Adama Tyszkiewicza i Krzysztofa Schoeneicha
pt. „Na granicy życia i śmierci, czyli rzecz o pochówkach nie do końca zmarłych, porodach trumiennych i tafefobii”, który znajdziecie państwo w czasopiśmie MDWUM nr 10/2020 str. 38-43. Po przeczytaniu artykułu poznacie Państwo historię i legendy o ludziach pochowanych żywcem. Dopełnieniem artykułu są wywiady przeprowadzone z prof. Pawłem Krajewskim i prof. Tadeuszem Nasierowskim.
Szanowni Państwo, pomimo że wczoraj zaczęła się kalendarzowa zima to za oknem wcale tego nie widać. W nadal jesiennym więc klimacie zapraszamy Państwa serdecznie do obejrzenia pierwszej części nowego cyklu filmów pt „Jesienne spacery z kamerą na WUM”. W dzisiejszym odcinku zatytułowanym „Centrum Dowodzenia Uniwersytetu” – Dyrektor Muzeum Historii Medycyny Dr Adam Tyszkiewicz oprowadzi nas po trzech budynkach tworzących bijące serce Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego: odwiedzimy Rektorat, Centrum Dydaktyczne i Centrum Biblioteczno – Informacyjne.
Dowiecie się Państwo gdzie znajdowała się poprzednia siedziba Rektoratu, zobaczycie jak wygląda i czym jest sala uniwersyteckiego Senatu, zapoznacie się ze znaczeniem insygniów rektorskich oraz podejrzycie co wisi na ścianie w gabinecie Jego Magnificencji profesora Zbigniewa Gacionga. Będziecie mieli Państwo okazję zerknąć na centrum Warszawy z tarasu widokowego znajdującego się na trzecim piętrze Centrum Biblioteczno – Informacyjnego.
Mamy nadzieję że film (który powstał przy udziale Działu Fotomedycznego WUM) zainteresuje miłośników dziejów Warszawy, historii medycyny oraz studentów Warszawskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Zapraszamy do oglądania!
Który z rzymskich cesarzy cierpiał na chroniczną biegunkę a któremu zaszkodził sos z muchomorów? W jaki sposób Galen, jeden z najwybitniejszych lekarzy nowożytnych, zidentyfikował kto był kochankiem żony cesarza Marka Aureliusza? Ile zarabiał rzymski lekarz i dlaczego rzymscy legioniści stacjonujący w Europie mieli często problemy z oczami? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie Państwo podczas wykładu pt. „O klinice dla legionistów, czyli jak działała rzymska służba zdrowia” do którego obejrzenia Muzeum Historii Medycyny WUM serdecznie zaprasza. Wykład odbył się 27 października 2020 r. z inicjatywy JM Rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr. hab. n. med. Zbigniewa Gacionga w Klinice Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii WUM. Podczas wykładu, który ma charakter popularnonaukowy, autor przybliża w prosty i przystępny sposób (okraszony duża porcją humoru) meandry rzymskiej medycyny. Creme de la Creme prezentacji to wirtualny spacer po trójwymiarowej rekonstrukcji rzymskiego szpitala wojskowego w Novae (dzisiejsza Bułgaria) gdzie zajrzymy do wszystkich, nawet najbardziej intymnych, zakątków.
Wykład prowadzi profesor Uniwersytetu Warszawskiego Piotr Dyczek, archeolog klasyczny, autor ponad 200 prac naukowych i szef kilku ekspedycji archeologicznych (m in. W Egipcie, Sudanie i Bułgarii).
Zapraszamy!
Rys. Widok na Wyspę Tyberyjską przedstawioną jako statek, po lewej Świątynia Eskulapa. Giovanni Ambrogio Brambilla, 1582
Szanowni Państwo serdecznie zapraszamy do przeczytania nowego artykułu pt. „Inauguracje roku akademickiego na Uniwersytecie Warszawskim w okresie międzywojennym”. Opisuje on zwyczaje i sposób celebracji tego dnia wśród studentów i władz uczelni. Publikację tę znajdziecie Państwo w czasopiśmie MDM WUM nr 9/2020 str. 52-56
2020-9-MDMWUM Inauguracje roku akademickiego na Uniwersytecie Warszawskim
Szanowni Państwo zapraszamy do zapoznania się z nowym artykułem poruszającym tematykę wpływu dwóch chorób zakaźnych – malarii i AIDS – na sport. Publikację pt. „Wygrać z chorobą – pojedynki na śmierć i życie z malarią i AIDS w świecie sportu” znajdziecie Państwo w czasopiśmie MDWUM nr 7/8/2020 str. 44-48.
2020-7-8-MDWUM Wygrać z chorobą – pojedynki na śmierć i życie z malarią i AIDS w świecie sportu
Szanowni Państwo zachęcamy do lektury ciekawego artykułu pt: „Dwudziestowieczna krucjata przeciw gruźlicy, czyli o roli krzyża lotaryńskiego w ikonografii medycznej” w czasopiśmie MDWUM nr 05-06/2020 str. 44-48.