Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Serdecznie dziękujemy współorganizatorom, partnerom oraz wszystkim przybyłym na otwarcie wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”.
Muzeum Historii Medycyny WUM zaprasza 13 stycznia o godz. 13.00 na otwarcie wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”, ul. Trojdena 2a, Centrum Dydaktyczne WUM, I piętro.
Wystawa jest objęta honorowym patronatem JM Rektora prof. dra hab. Mirosława Wielgosia.
Ponad 100 lat temu, na początku roku akademickiego 1918/1919 w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, zorganizowanej w Szpitalu św. Ducha przy ul. Elektoralnej, dr Mściwój Semerau-Siemanowski podejmuje prace jako adiunkt u prof. Kazimierza Rzętkowskiego (1870-1924). W klinice tej Mściwój Semerau-Siemianowski rozwija metody czynnościowych badań serca i układu krążenia, włącza − wynalezione stosunkowo niedawno, bo kilkanaście lat temu − badanie elektrokardiograficzne (EKG) do rutynowych badań pacjentów. Od roku 1920 prowadzi pierwsze w historii uczelni wykłady na temat fizykalnych badań pacjentów internistycznych, nie będąc jeszcze docentem. Można więc uznać symbolicznie, że obchodzimy właśnie 100-lecie nowożytnego nauczania interny i badania układu krążenia w naszej Alma Mater.
Trzydzieści lat później przyjdzie czas na wyodrębnienie się kardiologii z interny. Ale najpierw, jeszcze w latach 20. i 30. ubiegłego wieku, w tym po śmierci swojego przełożonego, dr Mściwój Semerau-Siemianowski bardzo intensywnie tworzy podwaliny kardiologii.
W 1922 roku publikuje rozprawę O czynności samoistnie bijących komór sercowych u człowieka: studium farmakologiczne i patologiczno-fizjologiczne, która stała się podstawą habilitacji. Tuż po niej młody docent prowadzi własne wykłady poświęcone diagnostyce i terapii chorób układu krążenia. Od roku akademickiego 1924/25 organizuje i podejmuje kierownictwo Oddziału Chorób Wewnętrznych w nowym Szpitalu św. Łazarza na ul. Książęcej – pierwszego w Polsce oddziału specjalizującego się w chorobach układu krążenia, z osobną pracownią analityczną, radiologiczną, elektrokardiograficzną, hematologiczną oraz spoczynkowej przemiany materii. W ośrodku powstaje też pokój do badań eksperymentalnych na zwierzętach. Pracownie wyposaża częściowo własnym kosztem.
W 1935 roku wycofuje się z prowadzenia części wykładów dydaktycznych z interny, poświęcając się już tylko zagadnieniom kardiologicznym – w latach 1936-38 prowadzi pierwsze w Polsce, dwutygodniowe szkolenia podyplomowe dla lekarzy z kardiologii. Powołanie samodzielnych struktur polskiej kardiologii przerywa jednak II wojna światowa. Do idei tej wraca prof. Mściwój Semerau-Siemianowski zaraz po wojnie, po powrocie do Warszawy w 1949 roku.
W 2020 roku minie dokładnie 70 lat od czasu, gdy 15 stycznia 1950 roku w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego – czołowym warszawskim ośrodku internistycznym − powołano Sekcję Kardiologiczną Towarzystwa Internistów Polskich (TIP) pod kierownictwem prof. Mściwoja Semerau-Siemanowskiego. W skład Sekcji, poza przewodniczącym, weszli trzej uczniowie i współpracownicy Mistrza: Jerzy Jakubowski (wiceprezes), Dymitr Aleksandrow (sekretarz) i Edward Żera (skarbnik). 70 lat temu rozpoczął się więc de facto formalny proces wychodzenia kardiologii z interny, a nowo powstała Sekcja TIP już cztery lata później stała się Polskim Towarzystwem Kardiologicznym (PTK), co przypieczętowano 28 lutego 1954 roku. O tym wszystkim w 100. i 70. rocznicę wydarzeń przypominamy w murach Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na niniejszej wystawie.
prof. dr hab. Krzysztof J. Filipiak
Szanowni Państwo z nowym rokiem ruszamy z nowym cyklem wykładów pt. „Koryfeusze warszawskiej medycyny akademickiej i ich szkoły naukowe”.
Już 13 stycznia 2020 r. rozpoczynamy pierwszym wykładem, na którym
prof. Krzysztof J. Filipiak wygłosi prelekcje pt. „Warszawskie Szkoły Kardiologiczne – historia badań nad sercem i naczyniami w Warszawski Uniwersytet Medyczny„.
Prelekcji będzie towarzyszył wernisaż wystawy pt. „1920-2020. 100 lat nauczania interny w Warszawie. Mściwój Semerau-Siemianowski – ojciec współczesnej kardiologii”.
XXIII Festiwal Nauki 2019 nabiera rozpędu…
Z tej okazji gorąco Państwa zapraszamy na kolejne wydarzenie organizowane w ramach festiwalu, które odbędzie się 28 września 2019 r. o godz. 9:00, a zatytułowane będzie „Akademicki trójstyk na Ochocie”.
Zbiórka pod budynkiem Rektoratu WUM.
Natomiast w dniu 25 września na kampusie Banacha odbył się spacer pt. „Symbole Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. The best of…”. Wzięli w nim udział uczniowie I klasy ochockiego Liceum Ogólnokształcącego nr 69 im. Bohaterów Powstania Warszawskiego 1944.
Podczas spotkania, które składało się z wycieczki po najciekawszych wnętrzach gmachu Rektoratu oraz Centrum Biblioteczno-Informacyjnego, a także mini-wykładu w auli J. Piekarczyka, prowadzący spotkanie Adam Tyszkiewicz zaprezentował najważniejsze momenty z dziejów uczelni, sylwetki najwybitniejszych medyków i farmaceutów oraz znaki ikonograficzne charakteryzujące dziedzictwo naszej uczelni. Uczestnicy spotkania dowiedzieli się, m.in. kim był Józef Brudziński – patron Szpitala Pediatrycznego, na czym polegać będzie federalizacja WUM i UW, oraz gdzie powstanie wkrótce na terenie kampusu Dom Ronalda McDonalda.
Organizatorem spotkania była Fundacja Rozwoju WUM oraz Muzeum Historii Medycyny WUM.
Oto fotorelacja z wydarzenia ze spaceru „Symbole Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. The best of…”, który odbył się 25/09/2019 r.
Warszawski Uniwersytet Medyczny zaprasza na obchody jubileuszu 20-lecia powstania Wydziału Nauki o Zdrowiu oraz do zwiedzenia wystawy pt. „20 lat minęło…Najważniejsze chwile Wydziału Nauki o Zdrowiu WUM”, która powstała specjalnie z tej okazji. Można ją obejrzeć na pierwszym piętrze budynku Centrum Dydaktycznego naprzeciwko auli wykładowej im. prof. Janusza Piekarczyka.
Szanowni Państwo, bardzo dziękujemy wszystkim, którzy odwiedzili nas podczas Nocy Muzeów, w szczególności dziękujemy za pomoc przy organizacji Nocy: Stowarzyszeniu Miłośników Egiptu „Herhor”, Zakładowi Anatomii Prawidłowej i Klinicznej WUM, Bibliotece Głównej WUM, Biuru Informacji i Promocji WUM, Działowi Fotomedycznemu WUM, Orkiestrze WUM, Wydziałowi Nauki o Zdrowiu WUM. Zapraszamy na Noc Muzeów w przyszłym roku.
Obecnie zachęcamy do odwiedzenia wystaw czasowych i spacerów organizowanych przez nasze Muzeum Historii Medycyny.
Szanowni Państwo, w związku z dużym zainteresowaniem wystawą pt: „Na granicy życia i śmierci. Tajemnicza mumia ze zbiorów Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego”, informujemy, że ekspozycja będzie czynna w dni robocze w godz. 10:00 -16.00 do 4 czerwca 2019 r. w Centrum Biblioteczno – Informacyjnym, na parterze w sali 27, ul. Żwirki i Wigury 63.
Dzięki wystawie można na chwilę „przenieść się” do starożytnego Egiptu i odkryć tajemnice grobowców królewskich. Dowiedzą się Państwo w jaki sposób mumifikowano zmarłych oraz jakie przedmioty zabierano ze sobą w tę ostatnią drogę. Na wystawie oprócz oryginalnych zabytków można zobaczyć też pięknie wykonane kopie rzeźb z grobowca Tutanchamona w skali 1:1. Eksponowana mumia oraz czaszki pochodzą ze zbiorów Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Wystawa została zorganizowana przy współpracy Stowarzyszenia Miłośników Egiptu „Herhor”. Zdjęcia wykonał Tomasz Jędrzejewski – Dział Fotomedyczny WUM.
Muzeum Historii Medycyny WUM zaprasza Państwa na Noc Muzeów, która odbędzie się 18.05.2019 r. w godz. 18:00-00:30 na terenie kampusu Banacha Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Będzie czekać na Państwa wiele zapierających dech w piersiach atrakcji.
PROGRAM
WYSTAWY:
WYKŁADY \ SPACERY:
Koncert Orkiestry Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego pod batutą Beaty Herman pt. „Taniec nocy”. Centrum Dydaktyczne, Aula wykładowa
im. prof. Janusza Piekarczyka, godz. 21:30
Tylko podczas Nocy Muzeów na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym w godz. 18:00-00:30 będą udostępnione dla zwiedzających: Sala Senatu, gabinet Rektora prof. dr. hab. n. med. Mirosława Wielgosia, gabinet Dziekana I Wydziału Lekarskiego prof. dr. hab. n. med. Pawła Włodarskiego, Aula im. prof. Janusza Piekarczyka oraz Czytelnia Biblioteki Głównej WUM (II piętro).
W dniu 7 maja o godz. 11.00 odbędzie się XIV Konferencja Naukowa
I Wydziału Lekarskiego, w ramach której w Muzeum Historii Medycyny WUM (w sali 27 na parterze) zostanie poprowadzona sesja: Vita mortuorum in memoria vivorum est posita. Wspomnienie o prof. Andrzeju Trzebskim. Na Konferencję zapraszają Dziekan I Wydziału Lekarskiego WUM Prof. Paweł Włodarski, Kierownik Katedry i Zakładu Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej WUM Prof. Agnieszka Cudnoch – Jędrzejewska oraz Dyrektor Muzeum Historii Medycyny WUM Dr n. hum. Adam Tyszkiewicz.
W 2019 r. mija sto lat od utworzenia w Wilnie Uniwersytetu Stefana Batorego. W związku z tą okrągłą rocznicą Muzeum Historii Medycyny WUM przygotowało dla Państwa symboliczną ekspozycję pt: „Nauczanie medycyny i farmacji w murach Uniwersytetu Wileńskiego”. Ukazuje ona nie tylko historię Uczelni, ale i akademickie pamiątki z Wilna znajdujące się w zbiorach naszego Muzeum. Szczególnie bogaty zespół zabytków prezentowanych na wystawie nawiązuje do czasów funkcjonowania Uniwersytetu Stefana Batorego.
Uniwersytet Wileński założył król Polski Stefan Batory w 1579 r. Uczelnia ta była drugą po Akademii Krakowskiej polską wszechnicą i jednym z najdalej na wschód wysuniętych przyczółkiem nauczania na poziomie wyższym w nowożytnej Europie. Kres działalności Uniwersytetu nastąpił po raz pierwszy po upadku powstania listopadowego. Społeczność polska musiała czekać w Wilnie aż do 1919 r., by ponownie móc otworzyć wrota wileńskiej wszechnicy. Przyczynił się do tego przede wszystkim Józef Piłsudski, który Wilno i wszystkie jego tradycje darzył zawsze wielkim sentymentem. Zgodnie z wydanym przez niego dekretem uczelnia uzyskała wówczas nową nazwę, tj. Uniwersytet Stefana Batorego. Czytaj dalej „„Nauczanie medycyny i farmacji w murach Uniwersytetu Wileńskiego” z okazji 100. rocznicy utworzenia w Wilnie Uniwersytetu Stefana Batorego.”