Zapraszamy do odsłuchania wywiadu z cyklu: „Rozmowa z mentorem”. Gościem jest prof. dr hab. Jacek Malejczyk. Wywiad prowadzi Kinga Dziobiak, studentka Wydziału Lekarskiego WUM.
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zapraszamy do odsłuchania wywiadu z cyklu: „Rozmowa z mentorem”. Gościem jest prof. dr hab. Jacek Malejczyk. Wywiad prowadzi Kinga Dziobiak, studentka Wydziału Lekarskiego WUM.
Szanowni Państwo,
Zapraszamy do odsłuchania pierwszego wywiadu z cyklu: „Rozmowa z mentorem”. Pierwszym gościem jest prof. Bogdan Ciszek, kierownik Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej WUM. Wywiad prowadzi Kinga Dziobiak studentka III roku Wydziału Lekarskiego WUM
Szanowni Państwo,
serdecznie zapraszamy na wykład on-line z cyklu:
W KRĘGU HISTORII MEDYCYNY, pt. „ Dominique Jean Larrey (1766-1842) chirurg wielkiej armii na ziemiach polskich”.
Wykład odbędzie się w najbliższą środę 23 listopada o godz. 17.00.
Prelegentem będzie Maria J. Turos – doktor nauk medycznych, etyk i teolog, pracownik naukowy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Pasjonatka historii medycyny wojskowej, szczególnie przełomu XVIII i XIX wieku, kolekcjonerka. Autorka książek i artykułów poświęconych historii medycyny a przede wszystkim chirurgii.
Tym razem spotkanie będzie poświęcone wybitnej postaci naczelnego lekarza, chirurga gwardii napoleońskiej Dominiqua Jeana Larreya, który był innowatorem na wielu płaszczyznach działań medycznych. Znany jako pionier medycyny ratunkowej, ale również jako wynalazca ruchomego ambulansu wojskowego. Na podstawie jego pamiętników i listów poznamy wspomnienia z pobytu na ziemiach polskich, gdzie nieraz spieszył z pomocą i radą lekarską, gdzie poznał naszych lekarzy.
Szanowni Państwo, już za kilkanaście dni, 2 maja, obchodzić będziemy stulecie nadania pierwszego doktoratu honoris causa przez stołeczny Wydział Lekarski. Wyróżnionym został wówczas w Warszawie marszałek Józef Piłsudski. W nawiązaniu do tej niezwykle ważnej rocznicy w dziejach polskiego szkolnictwa wyższego zapraszamy Państwa do obejrzenia już teraz naszej najnowszej produkcji pt. „Józef Piłsudski, pierwszy doktor honoris causa Wydziału Lekarskiego. Ten, który leczył serca Polaków, niewolą zgnębione”.
Z filmu dowiecie się Państwo m.in. na czym polega znaczenie tego słynnego tytułu akademickiego, gdzie odbyła się przed stu laty majowa promocja oraz kim byli kolejni honorowi doktorzy w murach Uniwersytetu Warszawskiego, Akademii Medycznej i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Być może wśród widzów będzie przyszły doktor honoris hausa naszej uczelni?
Szanowni Państwo,
Z przyjemnością prezentujemy Państwu „Kamienie milowe w dziejach anatomii” – animację, która została zrealizowana w ramach projektu „Poznaj tajemnice ciała ludzkiego w teatrze anatomicznym XXI w.”. Materiał ten prezentowany będzie w naszej nowo powstającej ekspozycji muzealnej.
Film obfituje w drastyczne sceny, dramatyczne zwroty akcji, ale przede wszystkim w solidną dawkę wiedzy o historii anatomii człowieka.
Szanowni Państwo, wczoraj mieliśmy przyjemność gościć w 1 Programie Polskiego Radia w audycji „Eureka”, gdzie opowiadaliśmy historię strzykawki .
W starożytności do wlewania płynów poprzez naturalne otwory ciała zwykle używano pęcherzy zwierzęcych dołączonych do drewnianych lub kościanych rurek. „Strzykawki” takie były używane głównie do wykonywania lewatyw , który to zabieg wraz z upuszczaniem krwi był uważany za panaceum na wiele przypadłości.
Pomysł użycia strzykawki do terapii dożylnej pojawił się dopiero w XVII wieku wraz z odkryciem krążenia krwi przez Anglika Williama Harvey’a w 1628 roku.
Kolejny Anglik, Christopher Wren, stwierdził, iż krążenie krwi może zostać wykorzystane do rozprowadzenia płynnych lekarstw do różnych części ciała.
W 1656 roku wykonał iniekcje dożylne wina, piwa i opium u psów. Posłużył się urządzeniem ze świńskiego pęcherza zakończonego stosiną pióra gęsiego.
Poważne zainteresowanie iniekcjami pojawiło się na początku XIX wieku. W 1844 roku wynaleziono wydążoną i pustą w środku igłę a w 1853 roku Francuz Charles Gabriel Pravaz i Szkot Alexander Wood, niezależnie od siebie wynaleźli strzykawkę w formie w której znamy ją obecnie – z cylindrem, tłokiem i igłą.
Na początku strzykawki były wielorazowe, metalowo-szklane i szklane (co wiązało się z dużymi kosztami produkcji i łatwo ulegały uszkodzeniom) a zastrzyki głownie w celu i złagodzenia bólu (morfina), potem zaczęto wstrzykiwać inne środki np chininę w celu leczeniu malarii, lub chlorek rtęci w celu leczenia kiły.
W latach dwudziestych XX wieku wynalezienie insuliny spowodowało gwałtowny wzrost produkcji strzykawek na świecie: w 1920 roku było to ok. 100,000 rocznie, w latach 30 już 2,5 mln a w 1952 7.5 mln. Obecnie w samych tylko USA, diabetycy zużywają ich ponad miliard rocznie.
W 1950 r. Arthur Smith w USA otrzymał patent na jednorazową szklaną strzykawkę co znacznie ułatwiło program masowych szczepień (np. przeciwko polio w latach 50 XX w.)
W 1956 roku patent na jednorazową plastikową strzykawkę otrzymał nowozelandczyk Colin Murdoch ale minęło ponad 20 lat zanim plastikowa jednorazowa strzykawka upowszechniła się na całym świecie.
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nagraniem!
Szanowni Państwo, pomimo że wczoraj zaczęła się kalendarzowa zima to za oknem wcale tego nie widać. W nadal jesiennym więc klimacie zapraszamy Państwa serdecznie do obejrzenia pierwszej części nowego cyklu filmów pt „Jesienne spacery z kamerą na WUM”. W dzisiejszym odcinku zatytułowanym „Centrum Dowodzenia Uniwersytetu” – Dyrektor Muzeum Historii Medycyny Dr Adam Tyszkiewicz oprowadzi nas po trzech budynkach tworzących bijące serce Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego: odwiedzimy Rektorat, Centrum Dydaktyczne i Centrum Biblioteczno – Informacyjne.
Dowiecie się Państwo gdzie znajdowała się poprzednia siedziba Rektoratu, zobaczycie jak wygląda i czym jest sala uniwersyteckiego Senatu, zapoznacie się ze znaczeniem insygniów rektorskich oraz podejrzycie co wisi na ścianie w gabinecie Jego Magnificencji profesora Zbigniewa Gacionga. Będziecie mieli Państwo okazję zerknąć na centrum Warszawy z tarasu widokowego znajdującego się na trzecim piętrze Centrum Biblioteczno – Informacyjnego.
Mamy nadzieję że film (który powstał przy udziale Działu Fotomedycznego WUM) zainteresuje miłośników dziejów Warszawy, historii medycyny oraz studentów Warszawskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Zapraszamy do oglądania!
Który z rzymskich cesarzy cierpiał na chroniczną biegunkę a któremu zaszkodził sos z muchomorów? W jaki sposób Galen, jeden z najwybitniejszych lekarzy nowożytnych, zidentyfikował kto był kochankiem żony cesarza Marka Aureliusza? Ile zarabiał rzymski lekarz i dlaczego rzymscy legioniści stacjonujący w Europie mieli często problemy z oczami? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie Państwo podczas wykładu pt. „O klinice dla legionistów, czyli jak działała rzymska służba zdrowia” do którego obejrzenia Muzeum Historii Medycyny WUM serdecznie zaprasza. Wykład odbył się 27 października 2020 r. z inicjatywy JM Rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr. hab. n. med. Zbigniewa Gacionga w Klinice Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii WUM. Podczas wykładu, który ma charakter popularnonaukowy, autor przybliża w prosty i przystępny sposób (okraszony duża porcją humoru) meandry rzymskiej medycyny. Creme de la Creme prezentacji to wirtualny spacer po trójwymiarowej rekonstrukcji rzymskiego szpitala wojskowego w Novae (dzisiejsza Bułgaria) gdzie zajrzymy do wszystkich, nawet najbardziej intymnych, zakątków.
Wykład prowadzi profesor Uniwersytetu Warszawskiego Piotr Dyczek, archeolog klasyczny, autor ponad 200 prac naukowych i szef kilku ekspedycji archeologicznych (m in. W Egipcie, Sudanie i Bułgarii).
Zapraszamy!
Rys. Widok na Wyspę Tyberyjską przedstawioną jako statek, po lewej Świątynia Eskulapa. Giovanni Ambrogio Brambilla, 1582